خیار

خیار یا همان خیار سبز در این پست می خواهیم درباره تاریخچه و ... خیار سبز مطالبی را بنویسیم

خیار (به دری: بادرنگ) (Cucumis sativus) گیاهی از تیره کدوییان است و بومی کشور هند است که اقسام گوناگونی دارد. میوه‌اش درشت و سبز یا سفیدرنگ است و آن را خام می خورند بوته آن مانند بوته خربزه است. ۹۰ درصد حجم خیار آب است و این میوه قدرت حفظ آب را دارد بنابراین محتوای داخل آن نسبت به بیرون آن ۲۰ درجه خنک تر است.

این گیاهی استوائی در همه ی قسمتهای جهان در دسترس است.خیار ، دارای بوته بوده و از خانواده خربزه ، کدو سبز و دیگر کدو مسما ها ست. میوه آن استوانه ای شکل با طولی تقریباً در حدود 15 تا 23 سانتیمتر است. پوست خیار معمولا سبز و درون میوه از سبز کم رنگ تا سفید متغیر است.
در برخی از فرهنگها خیار بیشتر برای تهیه خیار شور مورد استفاده قرار می گیرد اما باید توجه داشت که در این صورت بیشتر مواد غذائی آن از دست می رود .
برای بسیاری از ما خیار تنها یک گونه صیفی یا میوه خوشمزه است که از آن در میهمانی ها در کنار سایر میوه ها استفاده می کنیم و شاید تا به امروز خیلی به خواص و توانایی این گیاه سبز رنگ دقت نکرده بودیم. این میوه دارای مقادیر زیادی ویتامین ث است که می تواند در نقش چربی سوز به کار رود.
تعداد زیادی از مردم ازمزایای سلامتی خیار بی اندازه بی اطلاع هستند وتا حد امکان در هرکجا از خوردن خیار اجتناب می کنند. خیار تازه مزه شیرین و مطلوبی برای برخی رفع تشنگی و خواص خنک کنندگی دارد. خیارزمانی که سرخ شود یا با غذا به صورت کباب شده استفاده شود به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند.

تاریخچه کشف و پرورش خیار به ۱۰۰سال قبل از میلاد مسیح می‌رسد. چینی‌ها نخستین ملتی بودند که خیار را پرورش داده و مصرف کردند و در قرن ۱۶ میلادی، هندی‌ها خیار را به شکل امروزی‌اش به سراسر دنیا معرفی کردند.
خیار گیاهی است علفی یک ساله, دارای ساقه خوابیده و برگ‌های بزرگ است. بوته خیار , پیچک دار, با گل‌های زرد و دو نوع نر و ماده, واقع روی یک پایه و میوه سبز رنگ و دارای انواع متعددی است. ترکیبات شیمیایی : خیار دارای مواد ازته و هیدروکربنه و مواد گوگردی و کمی چربی , دارای املاحی از قبیل منگنز, کربنات کلسیم , سلولز است. در روغن دانه خیار که رنگ آن زرد روشن با طعمی شبیه به طعم روغن زیتون است , اسیدهای چرب اشباع شده مانند اسید استئاریک, اسید پالمیتیک و اسیدهای اشباع نشده مانند اسید اولئیک و اسید لینولئیک وجود دارد.
جالب است بدانیم که خیار جزو کدوها بوده و با طالبی، هندوانه و کدو تنبل در یک خانواده قرار می‌گیرد. خیار حاوی آب و مواد مغذی بوده و برای سلامت و ثبات فیزیولوژیکی انسان اهمیت دارد. در طب قدیم ایران، خیار را میوه‌ای سرد و تر به حساب آورده و عقیده داشتند که به خنک کردن بدن و هضم غذا کمک می‌کند، از این‌رو آن را در فصل رویش که همان تابستان است، مصرف می‌کردند اما روش‌های کشاورزی صنعتی، به دنبال این بودند که این محصول در تمام فصول در دسترس باشد بنابر این خیار گلخانه‌ای را به بازار عرضه کردند.

خیارهایی که هم‌اکنون در بازار ایران عرضه می‌شوند سه نوع مختلف دارند

خیار رسمی (سبز قلمی ممتاز)، خیار گلخانه‌ای و خیار سالادی. اولین قدم در هر خریدی این است که: باید توجه کرد که انتخاب محصول با نوع مصرف آن تطابق داشته باشد. خیارهای سالادی پرآب و حجیم هستند در صورتی که خیارهای قلمی آب کمتری داشته و در عوض عطر و طعم خوبی نسبت به انواع دیگر دارند. خیارهای گلخانه‌ای عطر و طعم زیادی نداشته و بیشتر جنبه تزیینی دارند. نکته مهم دیگر این است که خیار یک محصول قابل ذخیره‌سازی نیست و فاصله زمان برداشت و مصرف آن باید بسیار کوتاه باشد تا مواد مغذی آن از بین نرود. حداکثر زمان نگهداری خیار در یخچال یک هفته است که در این مدت بیشتر خواص مفید آن از بین می‌رود.
شاید شما هم تا به حال هنگام خوردن بعضی از خیارها با طعم تلخ آنها مواجه شده باشید.

طعم تلخ خیار دو منشا می‌تواند داشته باشد
۱) باقی‌ماندن سموم دفع آفات کشاورزی روی آن که در این صورت خیار طعم ماده شیمیایی مزبور را خواهد داد.
۲) ممکن است طعم تلخ مربوط به شرایط آب و هوایی و تغییرات دمایی باشد. در هر دو صورت باید از مصرف خیاری که طعم تلخ می‌دهد، خودداری کرد.

● ویژگی‌های یک خیار خوب
۱) خیار خریداری شده باید فاقد هرگونه صدمه‌دیدگی، لهیدگی و گودافتادگی باشد. هرگونه صدمه‌دیدگی یا ضربه باعث تبخیر آب خیار شده و مواد مغذی آن به سرعت از بین خواهند رفت.
۲) از خرید خیارهای چروکیده و خیارهایی که رنگ آنها به زردی می‌زند، خودداری کنید. وجود این نشانه‌ها در محصول، علامت‌ماندگی است و در واقع مصرف آنها هیچ منفعتی برای شما نخواهد داشت.
۳) خیار مرغوب دارای رنگ سبز تیره است و پوست آن درخشان و شفاف‌ به نظر می‌رسد.

خیار را چگونه نگهداری کنیم؟
برای نگهداری خیار باید آن را در یک کیسه فریزر کاملا پیچید و در قسمت انتهایی یخچال قرار داد. توجه به تغییرات دمایی یخچال بسیار مهم است چون در اثر سرد بودن بیش از حد امکان دارد میوه‌ها دچار یخ‌زدگی شده و خواصشان را از دست بدهند. مدت نگهداری خیارها در یخچال به صورتی که خواص خود را از دست ندهد، یک هفته است.
فراموش نکنید که قبل از مصرف خیار حتماآن را شسته و پوست آن را بگیرید.
 

برای خواندن مطلب درباره خواص خیار روی خواص خیار کلیک کنید

برای خواند مطلب درباره دیگر گیاهان روی گیاهان کلیک کنید

گروه طبیعت و گردشگری مرکز سایت منتظر نظرات شما می باشد.